I mówisz także do Samej Siebie

I mówisz także 

I do Samej Siebie

Jest taki czas

W którym 

Tak nagle

Odmienia się Wszystko

Alicji Koziełło 

W Serdecznej Dedykacji

I mówisz także 

I do Samej Siebie 

Jest taki czas

W którym tak nagle

Odmienia się wszystko

Pomimo że tak

Mocno jeszcze trwasz

 

Bo wszystko

I wszędzie

I takie bardzo bliskie

I wszędzie nadal

I tak bardzo blisko

Tak bardzo

Tak bardzo

Blisko

Mówisz posłuchaj

Jest taki czas

I mówisz

Że mówisz

Mówisz  tak samo 

Jak dawniej

Ale te słowa

Wciąż nie docierają

Są jakieś takie

Bardziej odległe

Bardziej odległe

Niż wczoraj

Niż przedwczoraj

Niż dawny

Najbardziej 
Zapamiętany Sen

A mimo wszystko

Jest to wciąż wszystko

Jakże bardzo bliskie

Jakże bardzo  Drogie

Jakże bardzo Moje

Jakże  Serdeczne

Codzienne

Pamiętanie

I to milczenie

Oczy pełne życia

Takie głębokie

Że aż 

Do początku świata

Tego mojego 

I Naszego Świata

I słyszę to wszystko

I widzę to wszystko

I idę tą drogą

Codziennie idę tą drogą

I jakże

Dzisiejsza

Z tym całym ciężarem

I ja ta Szczęśliwa

Bardziej niż dzisiejsza

To jednak 

Już zawsze

Chyba bardziej 

Ta Tamta

I w tym moim plecaku

Tyle niosę wspomnień

Tyle doświadczeń

I tyle przeżyć

I tyle pamięci

I jakże sama zadumana

Nad tym wszystkim

Że tak odmienić się

Tak odmienić się może

Wszystko 

We Wszystkim

Że całkiem 
Inna Odsłona Czasu

Inny tom

Inny rozdział

Lecz i ta nadzieja

Pełna oczekiwania

Że jeszcze będę

Choć już jestem

Ta bardzo dzisiejsza

I nawet 

Z tym wszystkim

Już nawet jakoś Pogodzona

To jeszcze i pełna wiary

Że przecież 
Nie może być inaczej

Tylko z Tobą Zbyszku

Jeszcze będę

Jakże Ta

Tamta

Biegnąca ku Tobie

Na szagę

Na wszystkie skróty

Na przełaj

I jeszcze na długo

Będzie to nasze

Li tylko nasze

Zawsze i zawsze

Na zawsze

Bo wszystko jakże

Na Twój powrót

Czeka

I tu schodzą się Codziennie

Wszystkie drogi modlitwy

Tu nawet ten 

Nasz Czas

Przyklęka przy łóżku

Codziennie wieczorem

Do Wspólnego Pacierza

I czeka na Ciebie

Czeka na Ciebie

Każda kropelka

Twojego miejsca

I w tym 

Moim plecaku

Tyle niosę Wspomnień

Te fale przypływu

I te fale odpływu

A każde 

Wspomnienie

To jakże ta mocna

Porywista Rzeka

I Piękna

I Droga

I Niszcząca

I Serdeczna

Bo zawsze Prosto

Z Mojego

Dziewczęcego Serca

W którym wciąż jednak 

I tyle trotylu

I tyle dynamitu

I tyle wulkanu

 

Które jest Przecież

I dzisiaj takie same

I jednak już

Nie takie same

Ilustracje

Archiwum Internetowe

Stanisław J. Zieliński

Tekst

Stanisław J. Zieliński

26.04.2018

A Tutaj Ciebie nogi same niosą

A  tutaj  Ciebie

Nogi  same  noszą

Do tej Krainy

 


Która przez

Wszystkie Twoje Lata

Jest  Tobie

Jakże i droga i bliska

Do tej Krainy

Gdzie tyle lasów

Nostalgicznych zagajników

I tyle rozległych 
 
 

Pól schodzących 
Do wszystkich dróg

Łagodnymi pagórkami

A taka jest

Ta Twoja Kraina 
Szczodrowo  i Wiec
I Nowy i Stary 

I sąsiednie bliskie  okolice

 

 Tu  Ciebie nogi 

Zawsze same niosą

W Twoim aucie

Koła same

Kręcą się coraz szybciej

W wiadomym kierunku

I nawet kierownica

W Twoim aucie

Już sama wie

Kiedy skręcić

W prawo

Kiedy skręcić

W lewo

A kiedy

Nie skręcać nigdzie

A po prostu

Jechać tak

Jak Ciebie

Twoja Droga prowadzi

Prosto przed siebie

Prosto

I jeszcze dalej prosto

I takim innym zupełnie Jesteś

Człowiek spełniony

Człowiek sukcesu

I Człowiek szansy

Jeden problem dopinasz

Drugi rozpoczynasz

Tylko nieco szybciej

Niż to przejście

W Twojej Szkole

Z klasy do klasy

I nawet to Słowo

Które tak wielu sprawom

Daje początek

Gdzieś kiedyś

Zatrzymałeś dla siebie

Może w swoim tornistrze

Może gdzieś pomiędzy kartkami

W którymś zeszycie

Bo przecież 
Od tamtego czasu

I Twoje sprawy

To jakaż klasa

I jakaż klasa

Codzienne ich załatwianie

Ale i Ty także

Jesteś 
Człowiek Klasa

I mówisz

Mówisz o tym otwarcie

A to mi z Domu

I z Mojej Szkoły

Z Mojej Klasy

Tak już jakoś 
Na zawsze

Na zawsze

W Duszy pozostało

Że tak mi i świta

I gra

Że aż sam sobie

Nie dowierzam

Że to aż tak jest

Gdy na to wszystko

Gdy na to wszystko

Czasem będąc tutaj

I z łezką w oku

I patrzę I wspominam 
I w pamięci  szukam
 











I na Nich patrzysz
Aż na Tamtą
Stronę Czasu

Na Tych Wszystkich

Jakże Drogich Twojemu Sercu

A Którzy już niestety

Całymi latami są już
Na Swoim Parafialnym Cmentarzu

A przecież przez tyle lat

Nic nigdy nie obyło się

Bez nich

Więc i taka cisza

Zalega w moich uszach

Że aż Sumieniem dzwoni

I jakże jakże dotkliwie

To wszystko odczuwam

Że tyle tu po Was

Jest pustego miejsca

Mimo iż już wyrosły

Kolejne pokolenia

Tylko jeszcze 
Niektóre drzewa

I niektóre domy

Wraz z drewnianym Kościółkiem

Tuż przy samej trasie

Niezmiennie zawsze

Takie same

Tu jakże 
To wszystko widać

Jak dzień po dniu

To wszystko ucieka

Ucieka i ucieka

Jakimiś wciąż

Niedomkniętymi drzwiami

I jest już 
Raz  
Na zawsze

Poza Naszym

Ziemskim Czasem
Ów Mój Świat

Dostojny
Majestatyczny

 

W złoconych ramach

Swojej fotografii

Pełen wspomnień

I pełen wzruszeń
A Ty Błogosławiona 

Siostro Marto

Marto z Domu Wieckich

Siostro Miłosierdzia

Z Krainy Miłosierdzia

Z której też

Sam Jezus Chrystus

Zawezwał 
Na czas żniw
Zawezwał i Ciebie 

I tylu Kapłanów

Ty Siostro Marto

Dalej wędrujesz

Krzepiąc wszystkich

Po obu stronach czasu

Tą Cudowną Mocą

Z samego źródła

Mocą Bożego Miłosierdzia

Bo przecież taką łaską

Obdarzył Ciebie

Nasz Wszechpotężny

Miłosierny Bóg

Daną Tobie

Raz na zawsze

A Ty Czcigodna 
Błogosławiona
Siostro Marto

Niczego przecież

Dla siebie nie zatrzymasz

Lecz w Imieniu Boga

Dzielisz się 
Tym wszystkim

Błogosławiona

Miłosierna aż do bólu

Słowo komentarza  

W tym roku przypada także 10 Rocznica Beatyfikacji  s. Marty Wieckiej - stąd Katolickie Stowarzyszenie  Błogosławionej Siostry Marty ma napięty kalendarz wydarzeń na ten rok - w jej rodzinnej miejscowości - Nowym Wiecu, a w Parafii p.w. Św. Apostołów Szymona i Tadeusza Judy w pobliskim Szczodrowie   - Pamięci Błogosławionej poświęcone są   specjalne uroczyste Msze Św. 
z tematycznymi homiliami biograficznymi  Jubilatki , towarzyszą spotkania z misjonarzami z kraju i zagranicy, m. in. z Ukrainy , gdzie Postać Bł. Marty znana jest z działalności 
w kilku parafiach i diecezjach...

Misjonarz z Ukrainy o imieniu Siergiej w Nowym Wiecu jakże szczerze i serdecznie mówił o Błogosławionej także 27 kwietnia 2018 roku  w kościele parafialnym. Właściwie, to był  wykład , dokończony w Sali Zebrań, połączony z degustacją najbardziej wyszukanych sekretów kulinarnych lokalnego  Koła Gospodyń Wiejskich.
W wydarzeniu niniejszym uczestniczył również Zbigniew Aleksander Toczek wraz z żoną Wandą oraz dr Barbara Dogil  i piszący te słowa....

W taki sposób uzbierała się  czteroosobowa delegacja Polskiego Związku Katolicko-Społecznego...Godzi się nadmienić, że Zbigniew Aleksander Toczek szczególnie chętnie przyjeżdża do Szczodrowa i do Nowego Wieca, albowiem są to jego strony rodzinne, tu jest jego szkoła, tu ma wiele dobrosąsiedzkich przyjaźni, które zdały egzamin czasu,  a na parafialnym cmentarzu znajdują się także rodzinne groby.... Jest  urzeczony kultem Błogosławionej Siostry Marty..., czemu daje wyraz przy każdej okazji, gdzie tylko to możliwe. 

,

Ilustracje
Archiwum Internetowe
Stanisław J. Zieliński
Tekst

29.04.2018 r