Quo Vadis Domine: kwietnia 2015

Przyszedłeś tak nagle
Nasz Czcigodny Swięty Ojcze Swięty
Że Swiat był zdumiony...
...
Nikt jeszcze nie widział
Tej Pielgrzymki
Zmian
Że będą padały
Kurtyny
Systemy
I wszystkie granice
Zostaną
Otwarte
Granice bloków

Systemów
I Państw

I Zostaną otwarte

Mocą Wiary
Poruszysz
Sumienie
Człowieka

Sumienie
Ludzi i Rodzin
Narodów
I Państw

Że waśnie i spory
Wreszcie precz pójdą
I na skinienie
Twojej Najświętszej
Dłoni Papieskiej
Szybciej niż tsunami
I w Polsce

I w tylu
Zniewolonych Państwach
Nagle jakże niespodzianie
Zerwie się
Potężny Solidarny
Wiatr
Który jednym mocniejszym Podmuchem
Wymiecie to wszystko

I bożki zerwie
I złote cielce
I nagle
Otwartym
Gościńcem

Po całym świecie
Przejdzie się cicho
Jakże dostojnie

Nasz Polski
Swięty
Solidarny
Czas

Jakże mocno
Nasz Czcigodny Swięty Ojcze Swięty
Jakże mocno wpisany

W Słowa Ewangelii
Swym
Totus Tuus

Choć w całym świecie
Po tylu wojnach
Taki ogromny
I smutek
I żal
Ale codziennie
Jakże uparty
Jakże stanowczy
Wlewałeś Wiarę Swiętą
W te popękane naczynia
Popękane naczynia
Na wszystkich kontynentach
Aż Wiara wypełniała
Wszystkie
Puste
Miejsca
Uzyskując

Pełny
Harmonijny
Stan

I nam Mówiłeś
By Płynąć
Na Głębię
Płynąć odważnie
Pod prąd
I pod wiatr
Żeby mieć w sobie
To nasze Polskie
To Niezawodne
Bezwzględne
Westerplatte
I w Wierze
Wierząc
Codziennie
Gorliwie
Westerplatte
Trwać

I jakże często
Upominałeś
I całą Polskę
I Europę

I cały świat
Wolności nigdy
Nie ma raz na zawsze
Wolność
To stała troska
I Ludzi
I Rodzin
Narodów i Państw

I tak wspominam
Każde Twoje Słowo

Każde Twoje Słowo
Słowo Fundament

Quo Vadis Domine

Quo Vadis
Domine

Quo Vadis

Domine

Słowo
Fundament
I szansa szans
To przecież
Mocny
Fundamentalny
Kamień Węgielny
Li tylko na nim
Codziennie budować
A tak powinien robić
Każdy Człowiek

Każda Rodzina
I Każdy Naród
I Każde z Państw

Szatan utracił
Pazury i silę
I na Zachodzie
I na Wschodzie
Padł
I Wolność
Wolność
Z jakąż dumą
Szła i szła
Przez cały Twój Wielki
Święty
Pontyfikat

Wprowadzając
Świat cały
W Nowe Tysiąclecie
I otwierając
Swięte Drzwi Kościoła
Na całe pasmo
Zupełnie nowych
Wieków
Szeroko
Na oścież
Na Cały Swiat

I na całą złożoność
Losów Człowieka
I na Jego Misję
Na Boga i Ewangelię
By Miłością Trwać
By Wiarą Trwać
By Pokojem
Trwać
A zamiast wojen
To Jedni Drugich
Brzemiona
Noście
Bezwzględnie
Ofiarnie
W każdy Czas

Całym czystym
Sumieniem
I Sercem
Przez całe nowe
Nowe
Tysiąc
Lat
W symbiozie z Bogiem
Panem Dziejów
Panem Wieków
W symbiozie
Z Bogurodzicą
Dziewicą
Bogiem Slawieną
Maryją
I z Królem Miłosierdzia

Jezusem Chrystusem
Który całą swoją Golgotą
Z sideł szatańskich
Wyrwał
Rodzaj Ludzki
I cały świat

I upomniałeś się
O to wszystko
A przede wszystkim
O Swięty Krzyż

Że ma mieć zawsze
Publiczne miejsce
Bo kto zawstydzony
Bogiem przed światem
Kto swoje sumienie
Zostawia przed drzwiami Parlamentu
Przed drzwiami urzędu
To człowiek widmo
Człowiek pustostan
I człowiek nikt

I to co Czarne
Mówiłeś że Czarne

I to co Białe
Mówiłeś że
Białe

I jakże proste
Były wszystkie drogi
I prostowały się
Sprawy zawiłe
Niejednokrotnie
Zawiłe
Przez wieki

Zmienił się jakże
Nasz Polski
Krajobraz
Zmieniła się
I Europa
I cały świat
Jakże nam wszystkim
Ktoś mocno
Przypomniał
Że w świecie trzeba
Koniecznie trzeba
Sumieniem

Trwać
Sumieniem
Być
A to Sumienie
To przecież
Głos
Boga

I tylu demonom
Jakże to nie w smak

Więc znowu budzą się
Jeden po drugim
Ze stanu letargu
Jakże zdumione
Że tak już na tym świecie
Posprzątane
I tak niewiele już mają
Szans

Przyszedłeś tak nagle

Nasz Czcigodny
Święty Ojcze Swięty
I choć
Twój Kalendarz
Zamknął Ziemski Czas
To jednak dalej
Dalej z Nami
Jesteś
I Twój Pontyfikat
Niebiański już

Dalej przecież
Trwa

I tego trwania
Trwania w Wierze
Jakże dalej
Dalej