I Czcigodny Ksiądz Infułat Stanisław Bogdanowicz Odchodzi na Tamtą Stronę Czasu

I Czcigodny Ksiądz Infułat

Stanisław Bogdanowicz

Odchodzi

Na Tamtą

Stronę Czasu

Gdzie tylko

To Wieczne Teraz

I gdzie jeśli czas

To tylko

Wieczny Czas

Gdzie nikt Nie liczy

Ani lat

Ani wieków

Jednak w Dniu Pożegnania

Na tę Drogę Wieczystą

Od tylu 
Mieszkańców Gdańska

A  i od Prezydenta 
Dr Andrzeja Dudy
I od Premier 
Beaty Szydło
Padło

Tyle dobrych słów

Że i dojrzały Kłos

I Wiano Żywota

I co niektórzy

Li tylko w zadumie

Kiwali głowami

Że taki Wielki Kapłan

Bo i tyle Serca

I tylu Przyjaciół

I w Czas Strajków i Solidarności

I w Czas Stanu Wojennego

Nikomu nie odmówił

Nikogo nie zawiódł

A kto prosił o pomoc

Pomoc otrzymał

A kto szukał schronienia

Schronienia udzielił

Mimo że Świątynię

Okalały

Milicja i ZOMO

I to 

Co Kościół Mariacki

Pod wezwaniem

Najświętszej Maryi Panny

W czas burzy dziejowej

Utracił

To w całym świecie

Tropił

I odzyskiwał

I do świątyni

Przynosił

Bo tu był przecież

I próg Domu Bożego

I był Ksiądz Infułat

Bardzo zatroskany

O wszystko

Po prostu

Niezawodny Włodarz

I takim zostaje

W sylwetce tej Świątyni

Która jest przecież

Największa pośród tych

Z dobrze wypalonej cegły

I mówią

78 lat to nie tak wiele

Przynajmniej do stu lat

Mógł jeszcze pożyć

Jeszcze by doczekał

Ukończenia remontu

Jeszcze 

By zobaczył

Swoją Świątynię

W pełnej Nowoczesnej Szacie

A może jednak

Wszystko będzie widział

Z Tamtej Strony Czasu

Popatrzy na dzieło swe

Już przy Panu

A może i Pan dopowie

Finis coronat opus

Bo widzisz

Mój Gorliwy Uczniu

Stanisławie

Wszystko co w Twoim Dziele

Zawsze uczciwie

Na skale budowane

I żywioł przetrzyma

I dziejowe burze przetrzyma

Ale nie tylko

Na skale budowałeś

Bo przecież także

I Ty jesteś Skałą

I jesteś Moją Opoką

A w Mieście Gdańsku

W tym Mieście

Nad Morzem

Nad Motławą

Gdzie w każdym wieku

Działo się tyle i działo

I takim w pamięci

Jakże wielu

Pozostajesz

Z tym Testamentem

Tą lekcją ciągle

Do odrobienia

Jako to pilne i niezbędne

Zadanie domowe

Na jutro

Na pojutrze

Ale i zaraz

Ale i na teraz

Bo przecież

Zawsze byłeś

Ten właściwy człowiek

We właściwym czasie

Na właściwym miejscu

Cichy

Pokorny

A jednak

Jakże Ciebie

Czcigodny Infułacie

Jakże Ciebie widać

Gdy drzwi zamykasz

I na zawsze Odchodzisz

By tu niebawem przybywać

Na ile Pan pozwoli

Z Tamtej Strony Czasu

Cichy

Pokorny

A jednak

Jakże Ciebie

Czcigodny Księże Infułacie

Jakże Ciebie widać

Przez całe dziesięciolecia

Gorliwych dokonań

Ilustracje
Archiwum Internetowe
Stanisław J. Zieliński 
Tekst                       

Stanisław J. Zieliński

22.10.2017 R 

Od Autora...
28 października A.D. 2017 Cały Gdański Świat i Województwa Pomorskiego  a także specjalnym listem pełnym szacunku i słów podziękowania od Prezydenta RP dra Andrzeja Dudy i Premier Beaty Szydło, ze specjalną homilią Metropolity Gdańskiego Abp dr  Sławoja Leszka Głódzia, w celebrze wielu biskupów i licznych księży oraz Wiernych wypełniających Świątynię p.w. Najświętszej Maryi Panny po brzegi - pożegnał Infułata 
Ks. Stanisława Bogdanowicza...

Spoczął w kaplicy Kapłanów, obok swoich Poprzedników  - równie Wielkich, Zasłużonych dla Świątyni 
i całego  Powszechnego Kościoła Katolickiego , a także dla Polski...jako Prawy Obywatel 
i Gorliwy Patriota... I miałem to szczęście, że za czasów swojego żywota wielokrotnie serdecznie wyrażał się o moim poetyckim słowie....

Przebył drogę - jak to powiedział  Abp dr Sławoj Leszek Głódź - od kapliczki na Wileńszczyźnie, gdzie przed 78 laty  Chrztem Św. przyjmowany był do Kościoła Katolickiego - po największą świątynię w Polsce, w Europie i na świecie - do Kościoła p.w. Najświętszej Maryi Panny w Mieście Gdańsku.