Czcigodny Pasterzu Czcigodny Proboszczu Parafii p.w. Chrystusa Króla W Mieście Gdańsku

 

 Czcigodny Pasterzu

Czcigodny Proboszczu

Parafii p.w. Chrystusa Króla

W Mieście Gdańsku

Przy świętej Ulicy

Męczennika Stutthoffu

Błogosławionego Księdza

Proboszcza tej Parafii

Franciszka  Rogaczewskiego

Księże Doktorze

Bartłomieju Stark

Twój Proboszczowy Wiek

Zaledwie Dwudziestu Lat

Jakże widocznie

Udziela się Twojej

Całej Chrystusowej Parafii gdzie

Jest prawdziwa epoka

Odrodzenie

Radosny Czas

Szczęśliwy Czas

Wprawdzie kolejna zima

Straszy świat mrozem

I śniegiem

W Twojej Parafii

Prawdziwie  prawdziwie

Chrystusowa Wiosna jest

Tu gdzie były ongiś jabłonie

Ciężarem żywota

Ku ziemi pochylone

I dzika trawa

Równie pochylona wiekiem

Jest nowoczesny

Parafialny parking na którym

Na którym codziennie

Prawie komplet aut

Parafianie mają gdzie przystanąć

Aby udać się na Mszę Św.

Mając swoje cztery kółka

Dosłownie pod ręką

A i grosz na tacę

Zawsze jakiś jest

Start w Parafii

Nie był zbyt łatwy

Świątynia od lat

Czekała na gruntowny remont

I to od samych fundamentów

Po samą wieżę

I po sam dach

Czekało także na odnowienie

I całe wnętrze

I Ołtarz

I Tabernakulum

I każdy skrawek ściany

Aż po sam sufit

Dzień po dniu

Tydzień po tygodniu

Miesiąc po miesiącu

I rok po roku

Jak dobry lekarz

I jak dobry masażysta

I jak niezawodny

Kustosz swojej Parafii

Pod wezwaniem

Chrystusa Króla

Jak na godnego

I godziwego

Namiestnika

Samego 

Jezusa Chrystusa przystało

Codziennie wnosisz 

Do tej Świątyni

A tym samym 

I do  Całej Parafii

Te swoje radosne

Te swoje dziękczynne

Proboszczowe 

Dwadzieścia Lat
Pełne ufności

Wobec Boga

I wobec 

Każdego człowieka którego

Spotykasz na swojej drodze

Choć na jedno dobre słowo

By je zamienić

Mając zawsze czas

Słowo które jest

Jakże zaraźliwe

Wypełnione Twoją

Proboszczową Misją

Młodą Misją

I jakże pełną dojrzałą  misją

Mimo wieku

Zaledwie Dwudziestu Lat

Co niedziela radośnie

Biją nowe dzwony

I równie radośnie

Wtórują do Mszy

Równie piękne organy

I to wszystko

W harmonię i ład

Tkasz w jedną uroczą

Oryginalną mozaikę

Na przekór wszystkim którzy

Którzy mówią

Nie sposób 

Zrobić cokolwiek bo

Bo taki trudny czas bo

Coronawirus i te chmury

Na wojnę

I ta inflacja

I ten kryzys

I ten ciągle po twarzy

Smagający wiatr

A teraz jeszcze ta zima

I posypało śniegiem

A jeszcze i ten mróz

A w Twojej Parafii

Uroczysty Odpust

Chrystusa Króla

Sam Jezus Chrystus

W asyście swojego Włodarza

Archidiecezji Gdańskiej

Księdza Biskupa

Doktora Tadeusza Wojdy

Wizytuje Twoje Proboszczowe

Jakże udane Dwadzieścia Lat

Unosi Kielich Twojego Żywota

Jakże szczodrze

Błogosławiąc ten Twój

Dwudziestoletni Proboszczowy Czas

W asyście Wiernych

Wypełniających Naszą Świątynię

Po same brzegi

W piszczałki organów

Delikatnie trąca sam wiatr

Akompaniując Uroczysty koncert

Wtórując do pieśni

Parafialnego Chóru

Proboszcz Parafii

Pod  wezwaniem Chrystusa Króla

Doktor Bartłomiej Stark

Doktor Bartłomiej Stark

Doktor Bartłomiej Stark

A aniołowie pod sklepieniem

Tej pięknej Polskiej świątyni

Radośnie dodają

Amen Amen Amen

Króluj nam Chryste

Zawsze i wszędzie

I stają wszyscy

Jednym Kołem

I przed swoim Panem i Królem

Uderzają czołem

W Tym  Domu Bożym

Największym na całym świecie

Bo przecież

W annałach Parafii

Po wieki zapisane

Już w samej nazwie Parafii iż

Sam Jezus Chrystus

Jest tutaj Królem

Zapewne jakże rad

Ze swojego

Proboszczowego Namiestnika

Zaiste udał się Panu

Ten Nasz Proboszcz

Parafii p.w. Chrystusa Króla

Doktor Bartłomiej Stark

Od autora

Mszy Odpustowej przewodniczył Metropolita Gdański

- dr Tadeusz Wojda w asyście Włodarza Parafii p.w. Chrystusa Króla - dra Bartłomieja Starka oraz Księży Wikariuszy, a także w asyście licznej reprezentacji Stanu Kapłańskiego Parafii Sąsiednich. W homilii Jego Ekscelencja 

przybliżył znamiona władzy królewskiej Jezusa Chrystusa jako Króla Ludzkich Serc, gorliwie zapobiegającego o każde ludzkie serce. Mówił m. in. ,że Jezus Chrystus to bardzo osobliwy Krół, który aa tron ma Święty Krzyż, Symbol Golgoty , ale i  Zwycięstwa, a zarazem i  Znak Wiary. Jest to Osobliwy Król - Król Ludzkich Sumień,

Ilustracje i tekst

Stanisław Józef Zieliński

22.11.2022