My do Emaus bo tam Twoi są Uczniowie

Autorska Seria Poetycka

Chrystusowi Uczniowie

Tym Wszystkim

Którzy w tym kolejnym i zarazem tak bardzo szczególnym, tak Jedynym Dniu swego Życia 14 Kwietnia 2004r

tak bardzo szczerze zapragnęli

spotkać się w Emaus

- z Życzeniami

aby takim przytulnym Emaus

mógł stać się

cały

świat

My do Emaus

Bo

Tu

Twoi

Są

Uczniowie...

...Nie Dwunastu

Ale całkiem 

Długa lista

I niejeden tu

Samotny Biały Żagiel

I po burzy

Ileż statków

Ma tu dobrą

Pewną

Przystań

My do Emaus

Bo tu Twoje

Twoje Dłonie

Twoje Myśli

W pełni Pragnień

W pełni Słowa

Tu Przychodzisz Do Nas

Z Tamtej Strony Życia

Tylu uczniów

Tyle losów

Tyle ścieżek

A do Emaus

Tylko jedna

Wiedzie

Droga

Nikt nie umrze

Choć krzyż stoi

Ów krzyż hańby

Krzyż Golgoty

Krzyż Zwycięstwa

Bo tu w Emaus

Jesteś Uczniu

Ze swym Mistrzem

Mistrzem Życia

Żyj szczęśliwie

I zwyciężaj

Zwycięż siebie

Zwycięż troski i zmartwienia

Oto popatrz

Tyle dobrych 
Z Tobą dłoni

W każdej dłoni

Masz serdeczne 
Swoje Emaus

Niech więc Emaus

W całym Tobie

Zawsze

Ciepłym

Domem

Stoi

I choć tyle w naszym Życiu

Jest programów

W naszym Państwie

Aż się roi od koncepcji

Że znów czujesz się rozbitek

W żeglowaniu

Bywaj w Emaus

Bywaj w Emaus

I odetchnij

Każda fala

Z hukiem pędzi

Gdzieś przed siebie

Tak ogromna

Że zdumiewa

Swoją siłą

Ale Uczniu

Przecież dobrze

Sam pamiętasz

Na Jeziorze

Podczas Burzy

Ile fal

Burzliwych

Było

A tu Gdańsk jest 

I Zatoka

Port Bałtyku

Na Bałtyku silne wiatry

Wprost z Północy

Ale popatrz

Ile siły

Siły w wietrze

W Emaus

Z Mistrzem

W Tobie

Uczniu

Tyle

Mocy

Niech ożyją

Niech ożyją

Te żywioły

W Twoich myślach

W Twoich mięśniach

W Twoich słowach

Oto popatrz

Mistrz do Emaus

Przybył

Z Tamtej Strony Życia

By Tu

W Emaus

W Pełnym Życiu

W Pełnym Zdrowiu

Cię

Zachować

Żebyś znowu

Mógł rozpinać 

Swoje żagle

Oto nowe

Znów czekają Ciebie porty

Nowe burze

I na szlaku 

Nowe wiatry

Nowe bitwy

I zwycięstwa

I przygody

Ale może już

Nie będziesz

Nigdy wołał

Przerażony

Przerażony

Do łez ziemi

Zbudź się Mistrzu

Bo już łódź jest 

Pełna wody

Zbudź się Mistrzu

Bo bez Ciebie

Utoniemy

My do Emaus

Bo Tu Twoi są Uczniowie

Nie Dwunastu

Ale całkiem

Długa lista

I niejeden tu

Samotny Biały Żagiel

I po Burzy

Ileż statków

Ma tu pewną

Dobrą

Przystań

I ja także Mistrzu

Pragnę Twej Przystani

Choć już byłem

W tylu portach

W tylu stronach

Lecz najciszej

Najdostojniej

W Twoim

Emaus

W Twoich Myślach

W Twoich Słowach

W Twoich Dłoniach

Wiersz napisany z okazji otwarcia

w dniu 14.04.2004r –

Domu Dziennego Pobytu

„Złota Jesień” w Gdańsku Zaspie, którego uroczystego otwarcia dokonał 

Ks. Abp. dr Tadeusz Gocłowski. 

Po przeczytaniu niniejszego wiersza

przez Urszulę Orlikowską-Pawlęgę, właścicielkę Gdańskiwego Domu Wydawnictw Artystycznych - Bartek,

 a  Arcybiskup pozwolił na to przed swoim słowem, dopowiedział: "Wszystko już zostało powiedziane i ja już właściwie nie mam nic do dodania."

Ilustracje

Z Albumu 

Krystyny Godlewskiej

Z Albumu 

Ireny Zdrojewskiej

Archiwum Internetowe

Stanisław J. Zieliński

Tekst

Stanisław J. Zieliński

Gdańsk 14.04.2004r

Na blogu:

17.01.2017 r