Na swej Zagrodzie równy Wojewodzie...

Teraz z perspektywy czasu

To jakże wypada mi...

…

                            Romanowi Zielińskiemu

                            … w serdecznej dedykacji

                            z Wyrazami Szacunku i    Wdzięczności

Wyrzec to stanowcze zdanie

Że chyba jak nikt

Jakże dobrze

Jak na dłoni

Miałeś cały

Gminny świat

Co kto myślał

Co i kto kiedy

Chciał powiedzieć
Tyżeś to już znał

I kto dokąd

Kiedy zmierzał

Ty stamtąd

Wracałeś już

Przeto z Tobą

Nikt nie wygrał

Zawsze wszystko

Ty żeś Pierwszy

Wszystko wiedział

Profesorem było

Niebo

I Wiatr prosto z Pól

Szepietowo

Łapy

Łomża

I Wysokie Mazowieckie

Ile razy w ciągu dnia

Byłeś nagle

Byłeś wszędzie

W tyglu swoich

Jakże zawsze

Pilnych spraw

Nikt za Tobą

Nie nadążył

Wszystko jasne

Przecież

Oko całej Wsi

Iluż jednak

Jakże chciało

I mieć taki punkt widzenia

A i w Twoim tempie iść

Kozak mówić

To za mało

Do kaduków stu

Na zagrodzie

Wojewodzie

W Polsce

Zawsze równy

Chłop

I na swoim

I u siebie

Zawsze wszystkim

Mówisz

Wprost

Nawet zgrają urzędników

Nigdy nikt a nikt

Nie potrafił

Ni potrafił

Wygrać z Tobą

Swoich racji

Iluż szło od Ciebie rakiem

I był tylko wstyd

I potulnie każdy wracał

Gdzie swe biuro miał

Województwo

Powiat Gmina

I od Wsi

Siedziba z dala

Jakże to Twój Świat

Już o świcie

Kogut budził

I obwieszczał był

Co na dziś jest

W kalendarzu

I gdzie musisz być

I adwersarz był ponaglał

Żeby tylko

Skoro świt

Rano zawsze

Głowa lepsza

Bo jest świeża myśl

Szepietowo

Łapy

Łomżą

I Wysokie Mazowieckie

Ile razy w ciągu dnia

Byłeś nagle

Byłeś wszędzie
W tyglu swoich

Jakże zawsze

Pilnych spraw

Stanisław J. Zieliński

15.04.2016 R