Nie powrócą już do swego domu

 

Nie powrócą już do swego domu

Każdego z nich zatrzymał

Ów tragiczny 

Wojenny Czas

Otulił Pamięcią

Otulił Mogiłą

Puste miejsce

Roni po nich

Łzy do dzisiaj

I za poły

Zniszczonego płaszcza

Targa smutny

Smutny ukraiński

Wojenny tułaczy  wiatr

 

Tyle  nieszczęść

Spadło na kraj cały

Dziesiątki tysięcy ofiar

I przez cały kraj

Grób za grobem
Tak ciągnie się

Kolejny grób

I już nie masz

Szczęścia tylu rodzin

I na tej wojnie przepadł

Niejeden  dobry

Serdeczny ukraiński  dom

 

Śmierć już pochłonęła

I tylu ludzi młodych

Każdy miał marzenia

I dzielił tę radość

Że także Ukraina

Jest już zupełnie wolny

Niepodległy kraj

Każdy chętnie

Szedł do swojej pracy

I wypełniał pracą

Dla dobra rodziny

Dla dobra ojczyzny

Swój codzienny czas

Jednak Zło czyhało

W środku i na zewnątrz

I na dogodną chwilę

Czekał odwieczny

Czekał śmiertelny wróg

 I upatrzył sobie

Ów diabelski moment

Żeby kraj zniewolić

Obrócić w nieszczęście

Już tak stabilny

Ów radosny los

Okrucieństwo wroga

Dzisiaj nie zna granic

Lecz tym razem jednak

Przeliczył się car

 

Na straży Ukrainy

Staje dziś

Świat cały

I obroniony

Będzie każdy dom

Daleko w głąb Azji

Odejdzie wróg strwożony

Pokona go dzisiaj

Solidarny z Całą Ukrainą

Solidarny Cywilizowany Świat

Biegnący z pomocą

Przez wszystkie kontynenty

Głównym traktem

Przez Polskę

Aż do pełnego zwycięstwa

Prawa nad bezprawiem

 

Ilustracje

Oleksandr Yurchuk

Stanisław Józef Zieliński

Tekst

Stanisław Józef Zieliński

3. 11. 2023

3. 11. 2023