I był u Ciebie kiedyś ten czas decyzji

I był u Ciebie kiedyś 

Alinie i Zygmuntowi Godlewskim    

...
Ten czas decyzji

Choć to minęło już

Tyle lat

Jeśli wyprawa

Ze swojej rodowej oazy

Zabłotne

To tylko Białystok

Ta Metropolia Wschodu

Której wszystkie drogi

Biegną poza

Wschodnie granice

Tradycyjnie

Zgodnie z sumieniem wieków

Naszej Najjaśniejszej Rzeczypospolitej

Po Grodno

Po Kowno

Po Wilno

Po Królewiec

Po Lwów

Po Gdańsk 
Ale i do Warszawy
Do Lublina
Do Ełku
Do Suwałk
Biegnące przez region ów 
O którym zwykł mówić
Legendarny Prymas
Ks .Stefan Wyszyński
Prymas Tysiąclecia
Nasze Kochane 

Święte Podlasie
Bo region ów
To przecież Ziemia 
Szczególnych Kapłanów
Prymasa Stefana Wyszyńskiego
A też i Księdza 
Jerzego Popiełuszki 
Błogosławionego już
Patrona Solidarności
Patrona Świata Pracy

Chciałaś tu przybyć

Chciałaś tu zostać

Chciałaś tu trwać

Chciałaś tu

Jakże dyskretnie
Jakże bardzo być sobą

I jakże tu Twoje są

Wszystkie Ulice

I Ulica Mickiewicza

I Ulica Lipowa

I Warszawska

I Ogrodowa

Tu Ciebie tropił

Twój Dobry Anioł

Anioł Zygmunt

Dyskretnie łowił

Wszystkie blaski

I cienie

Każdą nadzieję

Każdą Twoją myśl

Jakże ba rdzo licząc

Na to Twoje

Sakramentalne

Ostateczne
Tak

Jedyne

Decydujące

Na zawsze

Ale ta Wiosna

Przecież w Tobie trwa

I każdego roku

Wita Ciebie

Serdecznie

Coraz to nowym

Klekotem bocianów

Który gdy tylko

Do Białegostoku leciał

To gdy już ujrzał

Wieżę Kościoła p.w.

Świętego Rocha

Nie pożałował Tobie

I Twojemu Zygmuntowi

Ze swojego gniazda wprost

Kolejnej Księżniczki

A każda to cudo

I Piękno Piękna

I tak za wiosną

Szła kolejna wiosna

A kiedy przyszło

I tak z tym jakże

Szczęśliwym czasem

Na tej jakże dobrze znanej

Drodze

Białystok -Zabłotne

Zabłotne - Białystok

Było Was coraz więcej

Każda u siebie

Na swojej grządce

I Aneta i Marzena i Asia

A każda z kobiałką

Zebranych już truskawek
I każda z wiankiem
Na głowie
Utkanym

Ze wszystkich kwiatów
Które łąką szeroką
Biegły wzdłuż drogi 
Aż po studnię
Na samym podwórku

I tak na tej drodze

Trochę z zakrętami

Trochę prostą

Turlały się

Te wszystkie lata

Aż nadeszły te czasy

Szybsze niż trotyl

Szybsze niż dynamit

Zmieniające 
To wszystko

Że Alinka i Zygmunt

Znowu jakże sami

Wracają do początku

I znowu nad miastem

Nad miastem Białystok

Znów ale jednak
Tym razem

Ze wszystkich stron Polski

Coraz bardziej Głośny

Klekot bociani

A każdy bociek Niesie
Niesie te 500 złotych

I by nie było wątpliwości

Babciu Alinko  Dziadku Zygmusiu

Dopowiada klekocąc

Zgodnie z wolą Rządu

By lepiej rosły

To wszystko

Na wnuki

Na wnuki

I z wysokiego okna

Patrzysz dziś Alinko

Na to swoje Miasto

Ów Nasz Polski Rzym

Rzucony na pagórki

Gdzie obok kościołów

Katolickich świątyń

Wyrastają cerkwie prawosławne

I wyrastają meczety

I wyrastają synagogi

Bo dzisiaj Białystok

Miasto tej swojej
Przez całe lata

Poszukiwanej d rogi

To Wilno i Kowno

I Królewiec

I Lwów

Bo jest dziś Białystok

Miasto Spadkobierca
Całych Polskich Kresów

Które odwieczny wróg

Bolszewicka Rosja

Podstępnie siłą

Zawrócił z drogi

Do swojej Macierzy

Do Polski

Otoczył wojskiem

Rozdzielił granicą

I wbrew woli i sumieniu

I wbrew sercu

Na cały wiek wkopał

Swoje graniczne słupy

Dzisiaj ku ziemi

Chyli się mocarstwo

A spopielałe do białości

Relikwie Polski

Żołnierskie szczątki

Wołają o Prawdę

Z głębi grobów

Dołów śmierci

Bo przecież Podlasie

Bo przecież Polesie

Bo przecież Wołyń

Bo przecież Podole

To Ziemie Naszej

Najjaśniejszej Rzeczypospolitej

Ziemie Patriotów

I Dzisiaj
Które już Twoim 
Wiecznym Dzisiaj  

Patrzysz przez swoje Wysokie Okno
W Domu Naszego Boga Ojca

I Jego Syna  Jezusa Chrystusa
I Bogurodzicy Dziewicy
Która jest Bogiem 
Slawiena Maryja

Jakże daleko sięgasz

Sięgasz okiem
Będąc jednocześnie
Nadal jakże mocno  

W samym centrum

Polskiego Wschodu

Tkwiąc w tym wszystkim

Jakże mocno

Zawsze i Na Zawsze

Przy swoim Królu Zygmuncie

I kniahini

I księżna

I królowa

Zawsze na swoim

I zawsze

U siebie

W swojej krainie

Najładniejszej na świecie

Na swoim Wschodzie

Którym zawsze była tak dumna

Cała Nasza Najjaśniejsza Rzeczypospolita

Duma wszystkich czasów

Duma wszystkich wieków

Z jakąż godnością idąca

We wszystkie

Polskie Pokolenia

Stanisław J. Zieliński

6.03.2016 r.