Odprowadzila Ciebie Twoja Matuś tak daleko

 

             

Krzysiowi

W dniach 

Ogromnego smutku

 

Odprowadziła Ciebie

Twoja Matuś

Tak daleko

Aż do Twoich pełnych

Dorosłych dojrzałych  lat

Ażebyś zawsze

Skutecznie radził sobie

Bez względu na to

Jakby te Twoje lata poszły

I to żebyś radził sobie

Każdego dnia

Mając Jej

Porządną Szkołę Zaradności

 

Odprowadziła Ciebie

Twoja Matuś

Tak daleko

I choć teraz to rozstanie

To te dni  pełne smutku

Bóg Twojej Mamie

Daje odpocznienie

W Swoim Najpiękniejszym

Najświętszym Bożym Domu

I choćbyś nie chciał

Musisz być zaradny

I być pewny siebie

I zawsze porządny

Bowiem rozumiesz

I wiesz jakże dobrze

Co należy czynić

Ażebyś zawsze

Swojego Losu

Był zawsze godny

 

Odprowadziła Ciebie

Twoja Matuś

Tak daleko

Jakże serdecznie

Zapatrzona w Ciebie

Rada że wreszcie

Może cicho odpocząć

Bez bólu cierpienia chorób

I bez zmartwień

Mając u Boga

Zasłużone miejsce

 Rada że Jej Syn

Niezawodny Krzysiu

Jakoś szczęśliwie

I otrząśnie się

I pozbiera się

Po tym Odejściu

I powróci do swojej równowagi

Równowagi i harmonii

Tak samo

Jak przez tyle lat

Gdy razem z nim była

Stateczny 

Rozsądny 

Rozważny

Bo innej drogi nie ma

 Ilustracje

Arciwum Internetowe 

Stanisław Józef Zieliński

Tekst                    

Stanisław Józef Zieliński

                       7.02.2022