Pozostań z nami Królu Nasz na wieki

Pozostań z nami

Królu Nasz 

Na wieki

Przez lata cierpień

Przez lata klęsk

Przez lata zniewag

I lata niewoli

Których już tyle

Jest w Naszej Historii

Wreszcie stajemy

U stóp Twojego Tronu

Jakże gorliwie

Solidarnie prosząc

Naszą całą Ojczyznę

Tronem swoim obejmij

I już tak na wieki

W ojczyźnie naszej

Jako Pan całej Ziemi

I Całego Nieba

Na zawsze pozostań

Jako Nasz

Niezawodny Król

Król Bożego Miłosierdzia

I w Każdym Polskim Sercu

Trwa ta rewolucja

Że aż odgłosy

Niosą się codziennie

Niosą prosto z Polski

Prosto z Łagiewnik

Hen na cały Świat

Oto trwa w Polsce

Remont niesłychany

Trwa remont sumień

Uczciwy

Solidny

Bezwzględny

Trwa remont dusz

Bo każdy bowiem

Kto mieni się Polakiem

Polakiem Katolikiem

Przywraca w swoim sercu

Boży Ład

I n ie ma jutro

Nie ma że pojutrze

Nie ma że troszeczkę

Tak na aby aby

Trochę na pokaz

A trochę naprawdę

Jest Jezus Chrystus

Wszystkim

Ponad wszystko

I wobec siebie

I przed całym światem

I czeka Głębia

Że tylko wypływać

I w każdym domu

Drzwi są już otwarte

I to co było ciemne

Na oścież odkryte

I jeszcze chwila

A też stanie w Prawdzie

To wszystko co Naród

Czuje całym Sercem

Gęsta Mgła sama

Unosi się do góry

Ujrzymy wszystko

Co jest z Polskim Wrakiem

Tu -154

I to co dzieje się

Z Całym Smoleńskiem

Wyzwoleni w Prawdzie

W tym Pragnieniu Pragnień

Uparci w dążeniu

Wprost z samego serca

W Duchu Dekalogu

W Duchu Ewangelii

Składamy to wszystko

U stóp

Najświętszego Tronu

Nasz Niezawodny

Królu Miłosierdzia

Od samego Helu

Aż po same Tatry

Skąd rzut kamieniem

Już do Łagiewnik

I do Wadowic

Skąd Święty Ojciec  Święty Jan Paweł II

Łakomym okiem

Zerkał na kremówki

Idą orszaki

I idą Procesje

I idą Pielgrzymki

Wszystkie do Ciebie

Nasz Niezawodny

Królu Miłosierny

Który za Tron Swój

Dla całego Świata

Jakże serdecznie

Obierasz całą Polskę

Skąd na cały świat

Niesie się Twoje

Prorocze Przesłanie

Ze swym tronem w Polsce

Sam Jezus Chrystus

Król Miłosierdzia

Obejmuje Świat Cały

W swoje wieczyste

Święte Włodarzenie

Trwa ewakuacja

Jakże zatłoczony

Ów szlak jedyny

Szeroki i prosty

Od wieków zasiedziałe

Od wieków kołujące

Widząc że wreszcie

Nie ma dla nich lądu

Z ogromną goryczą

Opuszczają Polskę

I na nic mrzonki

Na Polskie Lasy

Na Polską Ziemię

Na Polskie Kamienice

I jakże sobie

Mocno plują w brodę

Że wreszcie muszą

Ruszać w taką drogę

Bo to co dziś w Polsce

Nie ogarną myślą

Żeby dokonać

Remontu sumień

Wraz z całym sumieniem

Mus wyrzucić wszystko

I jakże to wszystko

Wyjawić przed światem

Że całe życie

Było jednym kantem

Trwa remont dusz

Bo każdy bowiem

Kto mieni się Polakiem

Polakiem Katolikiem

Przywraca w swoim sercu

Boży Ład

Na zawsze

Ilustracje:
Alicja Kondraciuk
Archiwum Internetowe
Tekst:
Stanisław J. Zieliński, 

20.11.2016 R