Księdzu Dominikaninowi .Andrzejowi Drozdowi ...Aby udany był każdy łów...

I zadumani Oboje Rodziców

I Siostra

I Brat

...

  Księdzu Dominikaninowi 

Andrzejowi Drozdowi 

z Serdecznymi Życzeniami 

udanych połowów 

na Morzach Dusz Ludzkich

...

Bowiem uwierzyć

Aż trudno

Oto i Twoja

Prymicyjna Msza

I oto idziesz już

Po wszystkie czasy

Idziesz już swoją

Kapłańską Drogą

Drogą Samego

Jezusa Chrystusa

I jakże bardzo rad

Z decyzji Twojej

Jest dzisiaj sam Bóg

Bo Ciebie zawezwał

I 

Jakże gorliwie

Andrzeju
Zawezwaniu Boga żeś sprostał

I dziś mówi o Tobie

Sam Jezus Chrystus Król

Że w Jego ścisłym

Kapłańskim Orszaku

Od dziś

Jest Nowy Gorliwy

Andrzej Apostoł

I tylu już Wiernych

Na swojej Pierwszej

Mszy Świętej

Masz

Bowiem i

W Największej Świątyni

Na świecie

W Świątyni pod wezwaniem

Jezusa Chrystusa Króla

Chwila to jakże wielka

Otwierasz bowiem

Ów swój zakonny

Kapłański Czas

Swoim Pierwszym

Kapłańskim Błogosławieństwem

Mocą Wiary

Mocą Wiary

Samego Jezusa Chrystusa Króla

A i Czcigodny Włodarz Świątyni

Czcigodny Ksiądz Proboszcz

Dr Bartłomiej Stark

W ten nowy kapłański czas

Drogę Tobie mości
Całym kapłańskim sercem

Ażebyś zawsze

I mógł i chciał

Albowiem jakże serdecznie

Wierzy

Że wielkim wśród wielkich

Zawsze będziesz 
Gorliwym Uczniem
Jezusa Chrystusa  

Bo Początek Twojej

Kapłańskiej Drogi

To Święty Boży

Rok

Rok Miłosierdzia

I Tysiąc Pięćdziesiąta

Rocznica Chrztu Polski

Przez pierwszych Władców Polan

Przez Dobrawę i przez Mieszka

I jakże szczęśliwy

Cały Naród Polski jest

I jakże szczęśliwa jest

Cała Polska

Bo od zarania

Jakże stabilna

I jakże liczna jest

Jakże wierna Chrystusowi

W każdym Polskim Pokoleniu

Niezawodna Kapłańska

Polska

Drużyna

Bo w Polsce do kogo

Zapuka sam Bóg

I zawezwie tymi

Swoimi słowami

Pójdź za Mną

To w Polsce

Nie odmawia nikt

Bo w Polsce Bogu

Nikt nigdy

Zawezwaniu Boga

Nie odmawia

Morze przed Tobą

Jakże otwarte jest

Jakiż ogromny ocean

Wzywa na łów

N a Wielki Łów

Zagubionych zbłąkanych dusz

Z potrzeby kapłańskiej misji

I kapłańskiego serca

A fale

A fale

Jedna za drugą

I z prądem i pod prąd

Ale każda

Jakże silna nurtem swym

Płyną i płyną

Aż po sam Nieba Próg
Jakże przypominając

Wszystkie ludzkie

Pokolenia

I zadumani

Oboje Rodziców

I Siostra

I Brat

Bowiem uwierzyć

Aż trudno

Oto i Twoja

Prymicyjna Msza

I oto idziesz już

Po wszystkie czasy

Idziesz już swoją drogą

Drogą samego

Jezusa Chrystusa

Stanisław J. Zieliński

30.05.2016 R